تلاش مادرانه یک هیأت برای نجات عروس جوان از خودکشی
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۶۲۷۶۷
یکی از کارکردهای هیأت رسیدگی به موضوعات اجتماعی و به طورکلی کنشگری اجتماعی است، خوشبختانه در این سالها حضور بانوان هم در هیأت پررنگتر شده و نقش اجتماعی بهتری به جامعه زنان دادند. یکی از هیأتهایی که در حوزه بانوان توانسته اتفاقات خوبی را رقم بزند هیأت حضرت شهربانو (س) اصفهان است. به همین منظور پای صحبتهای موسس این هیأت نشستیم تا بیشتر با فعالیتهای آنها آشنا شویم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خانم خسروی آغاز کار این هیأت را برای ما اینگونه روایت کرد: «بنده درخانوادهای بزرگ شده بودم که ذاتاً اهل کمک به مردم و گرهگشایی بود، بنابراین در اولین قدم برای ارتباط بهتر و بیشتر با مردم کار خود را با ثبت هیات شروع کردم. برای این کار حدود ۱۰ سال پیش با خانمی به نام معصومه کاظمی عضو شورای تبلیغات اسلامی استان اصفهان و سرپرست هیأتهای مذهبی بانوان اصفهان آشنا شدم. به گفته او از اول باید تک روی را کنار میزدم، با این وجود در گام اول افرادی که در منزل یا محله روضه خانگی یا مجالس قرآن برپا میکردند را شناسایی کردیم.»
او ادامه داد: پیش از این در شهرستان برخوار اصفهان ۲۰ هیأت در سازمان تبلیغات اسلامی شهرستان ثبت شده بود، اما این اولین هیأتی بود که با عنوان فعالیت بانوان، کار خود را آغاز کرد.
خسروی میگوید: «حالا اولین کار ما مربوط به امور بانوان مذهبی میشد و به همین منظور جلساتی با مشاوران باتجربه از قم، اصفهان و حتی برای فعالیت بیشتر از سیستان و بلوچستان گذاشتیم و در شهرها، روستاها و محلهها پایگاههای هیأت زده شد. البته برای اینکه بتوانیم خدمات بیشتری در این راستا بدهیم هیأت خود را در چند مکان تاسیس کردیم تا مثل یک زنجیره بتوانیم به ارائه خدمات بپردازیم. «در ادامه تشکل بانوان مذهبی ایجاد شد و حالا وقت آن رسیده بود که هیأت به روز شود. از این رو برای جلوگیری از افراط و تفریط برنامهریزی و شرایط جذب جوانان فراهم شد. البته در این مسیر هم سعی شد از جوانان باسواد، خوش نام، مومن و ولایی دعوت به همکاری شود.
مسئول هیأت حضرت شهربانو (س) اصفهان میگوید: «البته در این مسیر امام جماعت مساجد، معتمدین محل و خیرین هم همکاری داشتند و اولین قدمی که بعد از ثبت هیأت انجام شد شناسایی خانوادههای آسیبزا و آسیبدیده بود. ناگفته نماند افرادی که شناسایی این خانوادهها را به عهده داشتند از افراد مورد اطمینان و رازدار بودن و به صورت نامحسوس مشکلات خانوادهها را بررسی میکردند. هر خانوادهای به فراخور اخلاق و رفتاری که داشتن به شیوههای مختلف به آنها نزدیک میشدیم، زیرا هیچ خانوادهای شبیه هم نبودند.»
او ادامه میدهد: «برای کمک؛ بهترین روش را از آموزههای قرآنی شروع و قرآن خریداری و در بین خانوادهها توزیع شد تا کار قرآنی در میان خانوادهها ترویج پیدا کند. در هفته یک روز را به تفسیر قرآن اختصاص دادیم و بسیار خروجی خوبی داشت، چون داستانهای زیادی در قرآن حکیم ذکر شده و روشهای مختلفی را برای بهتر شدن زندگی ارائه میکند. البته این را هم ذکر کنیم که ما با استفاده از قرآن پژوهها حدود ۸ سال روی مفاهیم قرآنی کار کردیم تا مردم به راحتی با معانی قرآن آشنا شوند.»
خسروی میگوید: «همچنین هیأتهای ما هر هفته از روانشناسها و مشاورههای خانواده برای خانوادهها دعوت میکردند تا هیأت فقط برای ختم انعام و زیارت عاشورا برپا نشود. در اصل ما به سمت فهمیدن قرآن و الگوگیری از اهلبیت علیهم السلام حرکت کردیم و کمکم مردم برای رفع مشکلات و حل مسائل به ما مراجعه میکردند، در میان خانوادههای زیادی برای اختلاف بین پدر و مادر، اعتیاد، فقر و... به ما مراجعه کردند و ما سعی کردیم از طریق مشاورههای خانواده و ورانشناسان مشکلات آنها را حل کنیم.»
وقتی افراد به هریک از هیأتها میآمدند و کمک میخواستند اولین اقدام آنها تحقیقات و به حقیقت رسیدن بود، سپس به سراغ حل مشکلات آنها میرفتند که اگر بخواهم یکی از این گرهگشاییها را بیان کنم روایت دختری است که تصمیم به خودکشی گرفته بود.
خسروی این ماجرا را اینگونه شرح میدهد: «یک شب ساعت ۱۲ شب زنگ خانه ما به صدا درآمد و وقتی درب را باز کردیم مادر و دختری را دیدیم که هراسان هستند. مادر گفت دخترش از فشار زندگی چندماهی است از خانه همسر خود قهر و به خانه پدری خود بازگشته و متاسفانه براساس فشار زندگی تصمیم به خودکشی گرفته است. جویای دلیل خودکشی شدیم که علت بیکاری شوهر این خانم بود، همچنین این زوجین در خانه پدرشوهر که یک پیرمرد و پیرزن بودند در یک اتاق زندگی میکردند و، چون خانواده شلوغی و پر رفت و آمدی بودند این عروس حتی یک لحظه آرامش هم نداشته است.»
او ادامه میدهد: «به این مادر و دختر قول دادیم که با امید به خدا مشکل را حل میکنیم، فردا به خانه پدر شوهرش رفتیم و واقعا جای زندگی نبود، البته وضع آنها هم زیاد خوب نبود و دو اطاق خشت گلی داشتن، اما حیاط خانه بسیار بزرگ بود. همانجا تصمیم گرفتیم با پدر همسر این خانم صحبت کنیم تا ۵۰ متر از زمین ملک خود را به پسرش بدهد تا با کمک خیرین در آن یک خانه بسازیم و زندگی این دو نفر را نجات بدهیم و خوشبختانه قبول کرد.»
بعد از آن پدرشوهر این خانم را با چند معتمد و داماد خانواده به همراه یک جعبه شیرینی برای آشتی به خانه پدری عروس خانواده برده شدند و قولنامه زمین نوشته شد و از خود عروس خانم خواسته شد که بیاید و برای ساخت خانه نظر بدهد و خوشبختانه با هماهنگی با یک گروه جهادی در طول یک هفته مصالح ساختمانی فراهم و کار شروع شروه شد.
خسروی میگوید: «با کمک از ظرفیتهای محله یک ماهه خانهای کوچک، اما پر از امید را برای این دو زوج ساختیم. همچنین در همین مدت همسر بنده از دوستانشان که دارای معدن بودن برای سرکار رفتن همسر این خانم درخواست کردند و آنها نیز موافقت و همسر این خانم که بیکار بود نیز دارای شغل شد. نتیجه این زحمات هیأت نجات یک نفر از خودکشی و سر و سامان گرفتن زندگی یک خانواده شد که امروز همان خانواده دو دختر هم دارند.
وی افزود: ناگفته نماند پس از اشتغال و ساخت خانه این زوجین آنها را رها نکردیم. پس از اینکه متوجه شدیم این خانواده قرار است دارای فرزند بشوند برای درمان و زایمان و همچنین برای ارتباط با مشاور به صورت مرتب با آنها در ارتباط بودیم و این ارتباط تا زمانی که فرزندان آنها بزرگ و به مهد کودک و مدرسه رفتن ادامه داشت. در حال حاضر هم این خانواده خانه خودشان را محل روضه خانگی اهلبیت (ع) کردند و ما هم در این مسیر حمایتشان میکنیم.»
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ساير حوزه هامنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: هیات مذهبی بانوان کشور خانواده ها هیأت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۶۲۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اتوبوسهایی که به فرمان خانمها حرکت میکنند
ایسنا/خراسان رضوی تا چند سال پیش، انجام برخی مشاغل در انحصار مردان بود و از آنجا که دیدگاه عمومی جامعه نسبت به زنان، پرداختن به مشاغل آسان و متناسب با روحیات زنانه بود، زمینه فعالیت بانوان در اینگونه مشاغل فراهم نشد و ورود آنها به عرصه شغلهای سخت و مردانه دور از انتظار بود اما امروزه این دیدگاه تغییراتی داشته است.
ما امروز شاهد حضور و فعالیت بانوان در مشاغل مختلف از جمله مشاغل سخت و پرمخاطره هستیم و شاید بتوان گفت مرزبندی بین مشاغل، دیگر مانند گذشته پررنگ نیست. یکی از مشاغلی که در حال حاضر بانوان زیادی در آن فعالیت دارند، رانندگی با وسایل نقلیه سنگین از جمله اتوبوس است.
در یکی از تجربههای خود با خانمی که به عنوان راننده اتوبوس مشغول فعالیت بود، گفتوگویی داشتم. زمان زیادی را در ایستگاه اتوبوس منتظر خط ۹۴ بودم اما خبری از اتوبوس نبود تا اینکه اتوبوس کمکی وارد ایستگاه شد و جمعیت مسافران منتظر و شاید کمی مضطرب، سوار اتوبوس شدند، اتوبوسی که راننده آن یک خانم بود.
ژاله شندزی که ۵ سال سابقه رانندگی در جاده و اتوبوس بین شهری را نیز در کارنامه دارد، با بیان اینکه از حدود ۸ سال پیش به عنوان راننده اتوبوس درونشهری در مشهد فعالیت دارد، اظهار کرد: شغل ما سخت است اما من عاشق کارم هستم، به همین دلیل این شغل برای من سهل و آسان است. من از طریق این شغل با مردم در ارتباط هستم.
وی در خصوص نوع برخورد مردم با یک راننده خانم گفت: مردم از رانندگان خانم استقبال خوبی میکنند، شاید به دلیل اینکه رانندگان خانم احتیاط بیشتری دارند، البته زمانهایی هم بوده که با دیدن یک راننده اتوبوس زن متعجب شوند و نگران سلامتی خود باشند اما بعد از پیاده شدن من را تشویق و با محبت برخورد کردند.
شندزی افزود: وقتی مسافران با گفتن یک خسته نباشید یا یک لبخند، رضایت خود را نشان میدهند، این رفتارهای محبتآمیز در نحوه کار من تاثیر زیادی دارد. من عاشق مردم هستم، بنابراین خستگی برایم معنایی ندارد.
این راننده اتوبوس در خصوص چالشهای پیش روی رانندگان خانم عنوان کرد: مهمترین چالش برای ما رانندگان خانم این است که اضافه کار داشته باشیم. ما بانوان مسئولیت خانهداری هم داریم، بنابراین باید هم برای کار خانهداری وهم کار بیرون از خانه برنامهریزی کنیم، به همین دلیل اضافه کاری شرایط را برای ما دشوار میکند.
وی ادامه داد: چالش دیگری که در حال حاضر با آن روبهرو هستیم این است که از هر سه جمعه تعطیلی، یک روز تعطیل باشیم که این هم نوعی اضافه کار محسوب میشود. در سالهای گذشته ما یکی در میان جمعهها تعطیل بودیم و اوضاع بهتر بود. امیدوارم شرایط به روال قبل برگردد.
شنذری که علاوه بر شغل رانندگی با اتوبوس به کارهای هنری از جمله تهیهکنندگی تئاتر نیز مشغول است، تصریح کرد: اغلب دوستانم میگویند کار هنری با شغلی که داری سنخیت ندارد و به لحاظ فضای کاری، یکی آرام و منعطف و دیگری سخت و پرتنش است، چطور این دو کار را با هم انجام میدهی؟
این راننده اتوبوس گفت: حقیقت این است که ما خانمها به طور کلی این توانایی و انعطاف را داریم که مشاغل مختلف را در کنار هم مدیریت کنیم، مانند بسیاری از بانوان که خانهدار هستند و در کنار آن مشاغل دیگری نیز دارند. برای من مدیریت کار خانهداری، کار هنری و شغل رانندگی اهمیت دارد و همیشه به گونهای برنامهریزی میکنم که به هیچکدام لطمهای وارد نشود.
وی در خصوص نحوه برخورد همکاران مرد خاطرنشان کرد: همکاران ما بیشتر مردان هستند اما همراهی، همکاری و حمایت لازم را دارند و هر زمان نیاز باشد، کمک میکنند.
شنذری با اشاره به نحوه برخورد خانواده خود با این شغل عنوان کرد: خانواده با شغل من هیچ مشکلی ندارند و هنگامی که این شغل را انتخاب کردم، با استقبال آنها روبهرو شدم و بیان کردند که باعث افتخارشان هستم.
این راننده اتوبوس بیان کرد: اگرصلاحیت رانندگی با وسایل نقیله سنگین برای بانوان وجود نداشت، این حرفه از سمت راهنمایی و رانندگی تایید نمیشد اما صدور گواهینامه پایه یک، برای خانمها نشاندهنده تایید صلاحیت آنها است. اگر همچنان این حرفه در جامعه ما مورد قبول افراد خاصی نیست، موضوع دیگری است. به نظر من انجام این شغل با رعایت تمامی شئونات لازم، نشانه توانمندی زنان است و من به این توانایی خانمها افتخار میکنم.
وی در خصوص انتظارش از مردم به عنوان یک راننده اتوبوس تصریح کرد: مردم بسیار فهیم هستند و بسیاری از موارد را رعایت میکنند، تنها خواهش من به عنوان یک راننده اتوبوس درونشهری این است که اگر گاهی هنگام خدمترسانی اتوبوس دیر به ایستگاه میرسد، شهروندان صبوری کنند، زیرا ممکن است برخی زمانها عوامل مختلفی از جمله کمبود ماشین، ترافیک، نقص فنی و... موجب تاخیر اتوبوس شود.
شنذری اضافه کرد: هر شغلی مشکلات و سختیهای خود را داشته و در کار ما نیز نقصها و کمبودهایی وجود دارد اما وقتی خوشحالی و شعف مردم را میبینیم و مشاهده میکنیم که از کار ما راضی هستند، دیگر کمبودها به چشم نمیآید و انجام کار برای ما خوشایند میشود.
در ادامه با چند نفر از مسافران اتوبوس گفتوگو کردم و نظرات آنها را در خصوص رانندگی خانمها پرسیدم. ابتدا به سراغ دانشآموزانی رفتم که در صندلی آخر اتوبوس نشسته و مشغول گپوگفت بودند. سارا که دانشآموز دوره دوم دبیرستان بود، اظهار کرد: من اغلب اوقات با اتوبوس به خانه برمیگردم و از اینکه در این مسیر گاهی اوقات با رانندگان خانم روبهرو میشوم، جای خوشحالی دارد. بسیاری از مواقع رانندگی خانمها از آقایان بهتر است، زیرا با ملاحظه رانندگی میکنند.
نعیمه که همراه سارا بود، به میان صحبتهای دوستش پرید و گفت: من قبلا که سوار اتوبوس میشدم و راننده، خانم بود کمی مضطرب میشدم و برای سوار شدن شک و تردید داشتم، اما الان این موضوع برای من عادی شده، زیرا رانندگان خانم توانستهاند خود و توانایی خود را ثابت کنند.
خانم میانسالی که از خرید به خانه برمیگردد و چرخ خرید خود را به سختی نگه داشته است، عنوان کرد: من همیشه آرزو داشتم که بتوانم روزی مشاغل سخت مانند این کار را انجام دهم و الان وقتی این رانندگان خانم را میبینم وافعا خوشحال میشوم، انگار خودم به آرزویم رسیدهام.
علیرضا از دیگر مسافران اتوبوس که در ردیفهای جلو و صندلی نزدیک به راننده نشسته بود، بیان کرد: در ابتدا که سوار اتوبوس شدم، از اینکه راننده خانم بود کمی تعجب کردم اما بعد مشاهده کردم که واقعا رانندگی خوبی دارند و به کارشان مسلط هستند.
راننده اتوبوس تنها یکی از صدها مواردی است که خانمها توانایی خود را نشان داده و به اثبات رساندهاند. قطعا اگر مجال و زمینه فراهم باشد و زنان نیز نسبت به مردان به طور برابر از امکانات برخوردار شوند، زمینه بروز و ظهور استعدادهای بیشتری در زمینههای مختلف را شاهد خواهیم بود.
انتهای پیام